Karin lag ’s avonds uren te piekeren, was moe, verdrietig: “Elke dag als een bewolkte grauwe dag. Af en toe brak de zon even door, gevolgd door een donderbui.” Bezoeken bij de huisarts en psycholoog leverden niets op. “Ik had echt geen idee waarom het mij niet lukte om te genieten, me gewoon lekker te voelen.”
Ze had positieve ervaringen over PHI gehoord en dacht ik ga ervoor. Toch zag ze op tegen het traject. Want drie keer per week een behandelsessie, dat is echt intensief. Daardoor kwam ze wel tot veel inzichten en heeft ze veel over zichzelf geleerd. “Geleerd hoe het ook anders kan en zelfs dat ik oké ben, gewoon zoals ik ben. Ik heb leren genieten van de gewone hele kleine mooie dingen, en heb zelfs een sport gevonden waar ik veel in kwijt kan. En dat terwijl ik echt niet sportief ben.”
Karin heeft goede herinneringen aan haar behandelteam. “Ze luisteren echt naar je.” De gesprekken zijn intensief en confronterend: “Ik heb heel wat tissues verbruikt, maar ook dat is oké. Ik gun iedereen een traject bij PHI, het is een investering in jezelf en dat verdien je. Ik zie het nu, ik voel het, ik leef!”